จดหมายจากฉันถึงนาย นายผู้เเสนดี

เนื้อเรื่อง

ถึง...นายผู้เเสนดี


ฉันอยากบอกนายว่า ตั้งแต่วันเเรกที่เราพบกัน ฉันรู้สึกว่านายเป็นคนพิเศษมากสำหรับฉัน ซึ่งฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร ตอนที่เราพบกันครั้งแรก ตอนนั้นฉันยังอยู่ ป.4 นายแก่กว่าฉันหนึ่งปี แต่เราเรียนอยู่ชั้นเดียวกัน ฉันจึงไม่รู้ว่าที่จริงนายพิเศษสำหรับฉันมากเพียงไหน ฉันมันโง่เองที่ปล่อยนายไป นายเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน แต่ตอนนี้ฉันเสียนายไปแล้ว


          ตอนแรกที่เราเข้าม.1เราได้อยู่ห้องเดียวกัน นายติดฉันเเจเชียว จนทำให้เพื่อนในห้องหาว่าเราเป็นแฟนกัน แต่นายบอกว่านายไม่ได้คิดอะไรกับฉัน นายรู้ไหมว่ามันเจ็บแปล็บที่กลางหัวใจ เหมือนกับโดนเข็มแทงที่หัวใจเลย  บางครั้งนายก็ทำเป็นมีใจให้ฉัน เวลามีคนอื่นมาจีบฉันนายก็ทำเป้นหึงฉัน พูดประชดประชันใส่ฉัน ฉันดีใจมากนะที่นายมาโกรธแทนฉัน


          แต่แล้วก็มีวันนั้นวันที่เราต้องแยกออกจากกัน เมื่อนายไปมีเค้า มิตรภาพของเราก็เริ่มจางหายไปเรื่อยๆ นายใช้เวลาส่วนใหญ่ของนายไปอยู่กับเค้า ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนาย เรามันก็เพื่อนกัน หรือไม่ บางทีนายอาจเห็นฉันเป็นน้องสาวนายก็ได้ ที่นายทำโกรธ ทำหึงนั้นอาจจะเพราะนายเห็นว่านายเป็นพี่ชายที่ต้องปกป้องน้องสาวก็ได้ แต่ฉันไม่อยากเป็นน้องสาวของนาย ฉันอยากเป็นมากกว่านั้น


          นายชอบเอาเรื่องของเค้ามาเล่าให้ฉันฟังบ่อยๆ นายบอกว่าเค้าน่ะดี เป็นคนนิสัยดีมาก และหมดใจของนายนายเอาให้เค้าไปหมดแล้ว และถ้านายอกหักนายจะไม่รักใครอีกต่อไป นายรู้ไหมว่าตอนนั้นฉันอยากปล่อยโฮออกมาตรงหน้านายเลย แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มให้นาย เพราะฉันไม่อยากเสียนายไป หลังจากนั้นทุกวันนายก็จะเอาเรื่องของเค้ามาเล่าให้ฉันฟังทุกวัน มันเจ็บมากๆ จนไม่สามารถหาคำอะไรมาพูดได้ ถ้าฉันขอพรได้ 1 ข้อฉันอยากหายไปจากหน้านาย ไม่อยากมาเจอนาย ฉันจะได้ไม่เจ็บอย่างที่เป็นอยู่อย่างนี้ ฉันซึมไปเลยช่วงนั้น การเรียนก็ตก นายก็เริ่มเป็นห่วงฉัน ฉันขอบคุณในความหวังดีของนายจริงนะ แต่ฉันคงเป็นได้เพื่อนของนายตลอดไป....


          และแล้วเค้าคนนั้นก็หักอกคนดีๆอย่างนาย ตอนนั้นฉันยังไม่รู้ข่าว วันรุ่งขึ้นก็มีเพื่อนมาบอกฉันว่านายกับเค้าเลิกกันเเล้ว ฉันคิดว่านายคงจะซึมเเน่ๆเลย แต่พอเห็นนายนายกับร่าเริงเหมือนปกติ แต่ฉันรู้ว่าในใจนายน่ะมันคงอยากจะกรีดร้องออกมาสินนะ อยากจะระบายให้ใครฟัง คนที่รับฟังนายและให้คำปรึกษานายได้ ฉันรู้ดี ฉันรู้......


          และแล้ววันนั้นเหมือนกับพระเจ้าเล่นตลก ฉันได้เป็นเวรทำความสะอาดกับนาย 2 คน ฉันเห็นนายทำหน้าเศร้าๆแล้วก็คอยเหม่อ แล้วก็คอยแต่ถอนหายใจฉันจึงทำลายความเงียบด้วยการถามนายว่า
 
"ทำไมนายไม่บอกเราว่านายเลิกกับเค้าเเล้ว"

"เพราะฉัน...ไม่อยากทำให้เธอเป็นห่วงน่ะ..."

"แล้ว...นายมีอะไรจะพูดกับฉันไหม"

"ไม่มี...."

"นายน่ะฉันรู้ว่านายไม่อยากทำให้คนอื่นเป็นห่วงนายเลยเก็บความเศร้าของนายไว้คนเดียวใช่ไหม บางเรื่อง...อย่าไปเก็บมันไว้คนเดียวเลย ปลดปล่อยมันออกมามั้งก็ดี เก็บไว้คนเดียวมันจะทุกข์ใจไปเปล่าๆนะ บอกเรามั้งก็ได้ เรายังคงเป็นเพื่อนนายเสมอนะ..." ฉันยิ้มให้นายอย่างอ่อนโยน


          นายก้นั่งร้องไห้เหมือนคนอ่อนแอที่ต้องการความช่วยเหลือ ภาพนั้นมันบาดใจฉันมาก ที่คนที่แข้มแข็งอย่างนาย กลับมาร้องไห้เหมือนกับคนอ่อนแอ เย็นนั้นเราก็นั่งร้องไห้ด้วยกัน แต่ไม่นานนายก็หยุดร้อง นายบอกกับฉันว่า ฉันน่ะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของนาย และฉันก็ได้รู้ว่าสายใยของความเป็นเพื่อนนั้นเป็นสายใยที่แน่นหนา ไม่สามารถตัดกันได้ง่ายๆหรอก แต่ฉันอยากให้นายรู้ไว้ว่า

          นายคือคนที่รักและจะเป็นห่วงนายตลอดไป

                                                       

                                               จาก ฉัน เพื่อนที่ดีที่สุดของนาย